مسجد النبی با وسعتی حدود چهارده هزار متر مربع، از نظر گستردگی صحن و شبستانها و شیوه معماری در نوع خود منحصر به فرد است. مسجد النبی قزوین براساس منابع معتبر در زمان قاجار به فرمان فتحعلی شاه در محوطه وزیر یا چال وزیر که از موقوفات آقا جمال وزیر بوده بنا شده است. مسجد چهار ایوانی و دارای سه ورودی است. صحن مسجد ابعادی در حدود٨۰×١٠٠ متر دارد.این صحن از سمت شمال و جنوب به شبستان و از سمت شرق و غرب به رواق ها محدود می شود. گنبد بزرگ مسجد در پشت ایوان جنوبی قرار دارد و دارای کاشیکاری است.
مسجد دارای سه ورودی شمالی، غربی و شرقی است و سردر اصلی آن در ضلع شمالی است. سر در شمالی مسجد بسیار محتشم، مجلل و رفیع است و سرتا سر آن با کاشیهای مینایی و اسلوبی بدیع تزیین شده و دارای کتیبهای از کاشی لاجوردی به خط نستعلیق ممتاز به تاریخ 1202 هجری قمری است. این سردر به ایوانی میپیوندد که سطح زمین آن به شکل کثیرالاضلاع مخمس به مساحت 82 متر بنا شده و بر بالای آن ماذنه بزرگی ساختهاند.
گنبد مسجد دو پوسته، و صحن مسجد چهار ایوانیست. این مسجد، همانند مسجد جامع قزوین دارای شبستان است که محل گردهمایی نمازگزاران در هر جمعه برای نماز جماعت میباشد.
مسجد سلطانی قزوین همراه با مسجد سلطانی بروجرد و مسجد سلطانی تهران از ساختههای دوران فتحعلیشاه قاجار هستند.