این دشت زیر پوششی رنگارنگ از لالههای سرخ رنگ و واژگون، در 12 کیلومتری چلگرد و در نزدیکی روستای بنواستکی کوهرنگ آرمیده است. هوای لطیف، سبک و پاک دشت و پوشش گیاهی بسیار غنی و ارزشمند آن چشم دل هر بینندهای را مینوازد. لالههای این دشت در اواخر فروردین تا اواسط اردیبهشت هرسال قابل رویت میباشند.
دشت لالههای واژگون ۳۶۰۰ هکتار وسعت دارد و رویشگاه اصلی گونهٔ گیاهی لاله واژگون است. محدودهای از این دشت بعنوان اثر طبیعی ملی لاله واژگون تحت حفاظت سازمان محیط زیست ایران قرار دارد.
جاذبههای گردشگری دیگری مانند آبشار کوهرنگ، پیست اسکی چلگرد و چشمه آب معدنی دیمه در نزدیکی این دشت قرار دارند.
لاله واژگون، که در زبان محلی گل بگریو (گل گریان) و اشک مریم نامیده میشود، در اواخر فروردین ماه به گل مینشیند و تا اواخر اردیبهشت گلهای خود را حفظ میکند. در این مدت هر هفته ده هزار نفر از این مکان بازدید میکنند که بر اثر تخریبهای صورت گرفته و احتمال انقراض، حضور گردشگران با محدودیتهایی همراه گردیدهاست.