پل تاریخی میربهاءالدین که به نام پل کهنه نیز معروف است در محور جنوبی حومه شهر بر روی زنجانرود و در مسیر زنجان به کردستان ساخته شده است. این پل از نظر قدمت متعلق به اواسط دورة قاجار و به زمان حکومت ناصر الدین شاه قاجار باز میگردد، که توسط یکی از متمکنین به نام حاج میرزا بهاءالدین زنجانی که از تجار به نام ناحیه خمسه بوده ، به سال 1312 هجری قمری ساخته شده است.
پل تاریخی میر بهاءالدین تماماً آجری میباشد که در نمای داخلی بزرگترین طاق آن به خط معقلی بسیار زیبا تاریخ ساخت آن همراه با ذکر مقدس یا علی بصورت قرینه نقش شده است.
دهانههای طاقهای پل، عریض هستند و به سبک جناقی یا ضربی بسیار زیبا و شکیل ساخته شدهاند. همچنین به منظور مهار بار اضافی طاقها چهار چشمه طاق بصورت دو اشکوبه با قوسهای جناقی و هلالی به موازات هم و در اطراف بزرگترین طاق ساخته شده است.
پل تاریخی میر بهاءالدین را بایستی قدیمیترین و بزرگترین پل بر جای مانده بر روی زنجانرود دانست که بیش از یکصد سال قدمت دارد و در فهرست آثار ملی به شماره 1448 به ثبت رسیده است . درازای پل حدود 100 متر است و عرض آن با احتساب جان پناهها به 70/6 متر میرسد. ارتفاع پل در بلندترین نقطه آن از سطح رودخانه حدود 11 متر است. پل دارای سه دهانه با طاق جناغی است. دهانه میانی از دو دهانه دیگر بزرگتر است. این پل، عمود بر رودخانه ساخته شده و برای قرارگرفتن در راستای جاده، انحنایی به دو انتهای آن داده اند .
یایه های پل برروی سطح سنگ فرش شده قرار دارد و از قطعات سنگ تراشیده و ملات آهکی ساخته شده و تا ارتفاع 40/1 متری سطح آب بالا آمده است. در این ارتفاع، پاکار طاق و بدنه اصلی پل با آجرهایی به ابعاد 5*24*24 سانتی متر شروع می شود عرض پایه ها در پایین ترین قسمت آن حدود 80/6 متر است. برروی هر کدام از پایه ها، دو غرفه بر روی یکدیگر ساخته شده است. غرفه زیرین که کوتاهتر و دارای طاق گهواره ای است 4 متر عرض و 3/2 متر ارتفاع دارد. غرفه فوقانی با طاق جناغی پنج و هفت 60/4 متر ارتفاع و 4 متر عرض دارد. این غرفه ها که روی پایه های دیگر نیز تکرار شده، علاوه بر عبور دادن آبهای طغیانی، وزن و فشار وارد بر پایه ها را هم کم می کند. علاوه بر این تمهید، برای کاهش وزن پل فضاهای جانبی سه دهانه بزرگ پل را به صورت توخالی درآوردهاند تا طاقها توان بیشتری برای تحمل فشار داشته باشد.غرفههای پایه جنوبی توسط راه پله مارپیچ شکلی به هم ارتباط دارد. در بالادست و پایین دست پایه های پل، آب برهایی از سنگ برای تسهیل جریان آب ایجاد شده است. آب برهای بالا دست پل، چند ضلعی و آب برهای پایین دست نیم دایره شکل داده شده اند.