در نیمه دوم دهه چهل قرن چهاردهم هجری شمسی ، طراحی دروازه غربی ورود به شهر تهران ، در مجاورت با فرودگاه بین المللی مهرآباد و بسیاری از مسیرهایی که از نقاط غربی کشور به تهران منتهی می شوند و در معرض دید مردم ، گردشگران ، میهمانان عالی رتبه سیاسی و نظایر آن قرار می گرفت ، به مسابقه گذاشته شد .
هدف ، طراحی بنایی یادمانی بود که علاوه بر داشتن تاثیرات بصری خاص ، تداعی کننده پیشینه تاریخی ، فرهنگی و هنری این سرزمین باشد و به عنوان نماد پایتخت ایران نیز ، محسوب شود .
در این مسابقه ، طرح ارائه شده توسط حسین امانت که در آن زمان یکی از دانشجویان سالهای پایانی رشته معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود ، برنده شد . طرح او ، پس از پذیرش اولیه ، تکمیل و با دقت نظر خاص ، به نقشه های اجرایی تبدیل شد . نظارت بر حسن اجرا نیز بر عهده مهندسین مشاور حسین امانت و همکاران بود و محاسبات فنی توسط دفتر Ove Aroup انجام شد .
بخش اصلی این بنا طی سی ماه ، با کیفیت اجرایی بسیار بالا و جزییاتی که برای اولین بار برای این ساختمان طراحی شده بود ، اجرا و در 24 مهرماه 1350 هجری شمسی افتتاح شد و بخش های جانبی آن ، در سال 1353 هجری شمسی مورد بهره برداری قرار گرفت .
بنیاد رودکی در سال 1382 مرکز فرهنگی هنری انقلاب اسلامی در برج آزادی را با هدف شناسایی و شناساندن هنرمندان و فرهیختگان و متخصصانی که با تلاش و کوشش در مسیر معرفی فرهنگ و هنر ایرانی و اسلامی همت گماشتهاند و همچنین ابعاد مختلف انقلاب اسلامی و رهبری انقلاب به نسل جدید، به راه انداخت.
پس از بحث و تبادل نظر در شورای برنامه ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و تصویب کلیات طرح، بلافاصله مراحل بازسازی مجموعه آغاز و برنامه های نرم افزاری و سخت افزاری گسترده ای برای راه اندازی این مرکز تدارک دیده شد. سامانههای جدید نمایش لیزر گرافیک و ویدئو پروژکتور در این مکان مستقر شدند و سالن موزه و ظرفیت آن گسترش پیدا کرد و سامانههای لازم جهت افزایش ضریب ایمنی مجموعه، در آن نصب شد. همچنین دوربین های ویژه در طبقه فوقانی برج جهت تماشای مناظر تهران از بام برج و گرفتن عکس یادبود باتقاضای بازدیدکنندگان نصب شدند. سالن نمایش و پرده آب و سامانه های نور و صدا و اسلایدرها و کلیه بخش های فنی و برق و تأسیسات مجموعه نیز تعمیر و تجهیز شدند.
کاربران
خبرنامه
راهنمای سایت
تماس با ما