کاربران
خبرنامه
Instagram



 

قز قلعه

امتیاز دهید

شهر تاکستان  
 
 
 
 

قز قلعه

 

 

 

قز قلعه مربوط به دوره سلجوقیان است و در شهرستان تاکستان، روستای آبکلو واقع شده است. این اثر در تاریخ ۹ آبان ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۱۴۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قز قلعه بر فراز کوهی سنگی قرار دارد که از کیلومترها دورتر قابل مشاهده است. این قلعه از 3 طرف به پرتگاه‌های عمیق منتهی می‌شود و تنها راه ورود به آن از سوی جنوب است. دیواره بلندی که با سنگ لاشه و ملاط برآمده است از استحکام و پایداری این دژ دفاعی حکایت دارد.

چشم‌انداز وسیع و اشراف بر تمام دشت گسترده قزوین، ترکیب شگفت‌آور سنگ لاشه با آجر، فرورفتگی‌ها و برجستگی‌های موزون در سطح دیواره قلعه، تزئینات بسیار زیبای مقرنس و طرح‌های دیگر ازجمله ویژگی‌های قزقلعه به شمار می‌آیند. آثار باقی مانده از قلعه بسیار اندک است و نمی توان طرحی از ساختمان آن تصور کرد. از آثار به جای مانده آن جرزهای یک چهار طاقی است که از سنگ و ساروج ساخته شده و طاق آن فرو ریخته است؛ مشخص نیست که این چهار طاقی کدام قسمت بنا بوده و فقط می توان احتمال داد که محل تقاطع دو سرسرای ارتباطی و یا ورودی بنا بوده است. پایه‌های باقی مانده ستروگ این چهار طاقی ابعادی در حدود سه متر دارد در برخی از قسمت های این قلعه علاوه بر سنگ از آجرهایی مانند آجرهای دوره ساسانی نیز استفاده شده است.

مشاهده آب و هوای فعلی جاذبه ها و دیدنی های قزوین 

 

اطلاعات مفید :

 

  تابستان نسبتا گرم, زمستان نسبتا سرد, 
  نیمه دوم تابستان, بهار, 
  اماکن اسکان عمومی, 
  کوهنوردی, جاذبه تاریخی, قلعه, 

  

 

برای یافتن مسیر مناسب و فاصله تا قز قلعه مبداء خود را وارد کنید:

 
 

تجربیات و خاطرات خود را از قز قلعه با دیگران به اشتراک بگذارید.

 

دیدگاه کاربران

 

تهیه بلیط برای سفر به جاذبه ها و دیدنی های قزوین 

 

                               
                                                                           
 

 

 



پرطرفدارترین‌ها

  • یزد
  • اصفهان
  • شیراز
  • خبرنامه الکترونیک

    Copyright ©2015 Iran Touring Co. All Rights Reserved | استفاده از مطالب ایران تورینگ با ذکر منبع بلامانع است. | کلیه حقوق این سایت متعلق به سازمان مردم نهاد ایران تورینگ می‌باشد. Developed by Diba Group | Powerd by DCMS 3.2