دهستان فش یکی از دو دهستان بزرگ شهرستان کنگاور به در ده کیلو متری غرب این شهر بر سر محور ارتباطی کنگاور سنقر قرار دارد.ارتفاع ان از سطح دریا 1550مترو اب وهوایی معتدل مایل به سرد دارد.از شمال به اسداباد همدان و از جنوب به روستاهای تابع فش و از غرب به کوه امروله وشهرستان سنقر وکلیائی واز شرق به کنگاور متصل میشود. دهستان فش به مرکزیت روستای فش 19 روستا را تحت پوشش خود دارد.
با توجه به اب وهوای معتدل و وجود سراب گومه خونی وسراب فش و سراب باباجان طبیعتی بسیار دل انگیزبه وجود امده که هر بیننده ای را به وجد میاورد.
رود خانه هایی که از سرابها سر چشمه می گیرند عبارتند از: بایجان، ویسار-جوی، فشخوران-جوی بلینه که همه انها به رودخانه گامسیاب می پیوندند. درختان و جنگلهای زیبا طراوت خاصی را به روستا داده است.بیشترین درختان موجود در این جنگلها شامل:صنوبر و درختان میوه می باشد.
کوه های قلالولان، سر تخت، بلینه و امروله زیبایی خاصی به فش و روستاهای اطراف ان داده است.خصوصا" کوه امروله که در فصل بهار سرشار از گیاهان خوراکی همچون ریواس-گنور-سیر کوهی-کول و… با نامهای محلی گوناگون است.
مساحت کل روستای فش 1800 هکتار میباشد. جمعیت روستا بر اساس سر شماری در سال 1385 –1930نفروجمعیت 19 روستای تحت پوشش دهستان فش 5612 نفر میباشد.
شغل مردم روستا کشاورزی-دامداری و ساخت الات موسیقی است. فش یکی از بزرگترین کانونهای ساخت الات موسیقی خصوصا" در منطقه است. یک پنجم جمعیت فعال کاری حاضر در روستای فش از این طریق امرار معاش میکنند.
سراب فش در هر ثانیه 400 لیتر و سراب گومه خانی در هر ثانیه 200 لیتر اب دارد.