مسجد کبود یا مظفریه‌ مربوط به دوره تیموریان است و در سال‌ 870 هـ ق‌  در زمان جهانشاه‌ قراقویونلو و با نظارت‌ صالحه‌ خاتون‌ دختر جهانشاه‌ بنا گردیده‌ است‌. قسمت‌ جنوبی‌ بنا به‌ شبستان‌ کوچکی‌ موسوم‌ به‌ مقبره‌ راه‌ دارد. کاشیکاری آن‌ آبی‌ رنگ‌ فیروزه‌ای‌ است‌ که‌ به‌ نام‌ «فیروزة‌ اسلام‌» معروفیت‌ یافته‌ است‌. در بالای‌ حاشیه‌های‌ عریض‌ طاقچه‌ها کتیبه‌ اصلی‌ بنا قرار گرفته‌ که‌ بالای‌ این‌ کتیبه‌ نیز نوشته‌های‌ کوتاهی‌ باخطوط‌ نسخ‌ و ثلث‌ و کوفی‌ در بین‌ طرح‌های‌ مختلف‌ گل و بوته‌ اسلیمی‌ و اشکال‌ مختلف‌ هندسی‌ جا داده‌ شده‌ است‌ و‌ همة‌ آنها اثر هنری‌ محمد بن‌ نعمت‌ الله‌ بواب‌ خوشنویس‌ مشهور قرن‌ نهم‌ است‌. زیبایی‌ و تزئینات‌ هنری‌ این‌ مسجد چنان‌ شگفت‌آور است‌ که‌ هر بیننده‌ای‌ آن‌ را تحسین‌ می‌کند.
تاورنیه‌ در سال‌ 1046 هـ ق‌ می‌نویسد. «…بنای‌ مسجد کبود بسیار عالی‌تر از مساجد‌ دیگر می‌باشد. گنبد این‌ بنا ازطرف‌ داخل‌ با آجرهای‌ کوچک‌ مربع‌ از کاشیهای‌ الوان‌ مختلف‌ گل‌ و بوته‌ موزائیک‌ شده‌ که‌ در میان‌ آنها به‌ تناسب‌ جملات‌ و آیات‌عربی‌ گنجانیده‌ و بقدری‌ خوب‌ بهم‌ اتصال‌ داده‌اند که‌ گویا یک‌ پردة‌ نقاشی‌ است‌….» مادام‌ دیولافوا نیز در قرن‌ 15 میلادی‌می‌نویسد: «…بهترین‌ نمونة‌ ابنیة‌ قدیمی‌ تبریز مسجد کبود است‌. عظمت‌ بنا و ظرافت‌ معماری‌ و کاشیکاری‌ آن‌ همه‌ حیرت‌آور است‌. این‌ مسجد حیاط‌ بزرگی‌ داشته‌ که‌ در اطراف‌ آن‌ طاقنماهای‌ جالب‌ توجهی‌ بوده‌ و مرکز آن‌ حوض‌ بزرگی‌ برای‌ وضوگرفتن‌ وجود داشته‌ است‌....»
این‌ مسجد در سال‌ 1193 هـ ق‌ در اثر زلزله‌ ویران‌ شد که‌ از این‌ بنای‌ عظیم‌ و نفیس‌ فقط‌ سردر و چند جرز پایه‌های‌ شبستان‌باقی‌ مانده‌ بود که‌ در سالهای‌ 1318 و 1319 بعد از 8 سال‌ ثبت‌ تاریخی‌، تعمیراتی‌ در طاق‌ و سردر شمالی‌ آن‌ به‌ عمل‌ آمد و در سالهای‌ بعد از انقلاب‌ نیز با بودجه‌ و نظارت‌ انجمن‌ آثار ملی‌ و سازمان‌ ملی‌ حفاظت‌ آثار باستانی‌ سابق‌ و توسط‌ استاد رضامعماران‌ معمار هنرمند تبریزی‌ دوباره‌ بازسازی‌ شد.

مشاهده آب و هوای فعلی جاذبه ها و دیدنی های آذربایجان شرقی 

اطلاعات مفید :

تجربیات و خاطرات خود را از مسجد کبود با دیگران به اشتراک بگذارید.

دیدگاه کاربران

نام: * پست الکترونیک: * متن: *

کد امنیتی: *