اهمیت اکو توریستی این تالاب از جهت نزدیکی به جاده، تنوع چشم‌اندازهای طبیعی همچون کوهستان، جنگل و مزارع و کشتزارهای اطراف دوچندان می‌شود. ضلع‌غربی تالاب، پوشیده از جنگل و پوشش‌های سبز گیاهی است و در ضلع شرقی آن درختان توسکای شناور منظره بسیار جالب توجهی را بوجود آورده است که در بهار و تابستان استراحتگاه مسافران بوده و از نظر گردشگری یکی از جاذبه‌های مهم تلقی می‌شود.

از ویژگی‌های مهم این تالاب وجود ماهیان مشهوری مانند کپور و اردک ماهی است همچنین این تالاب طبیعی جایگاه پرندگان کمیاب بوده که برای زاد و ولد از اروپای مرکزی، ماورای خزر و مناطق قطبی به این منطقه مهاجرت می‌کنند که مهم‌ترین آن چینگیر نوک‌سرخ است.

تالاب استیل یکی از مهمترین قطب‌های گردشگری در شهر آستارا محسوب می‌شود که افزون بر کارکردهای زیستی و طبیعی از جنبه‌های اقتصادی- اجتماعی نیز بسیار مهم است. قرار گرفتن این تالاب در بین جاده و کوه اسپیناس و همجواری با هتل بین‌المللی از جاذبه‌های توریستی استان گیلان است و سالانه تالاب استیل پذیرای هزاران پرنده مهاجر و جوجه‌آوری این پرندگان در این تالاب است.

این تالاب ۱۳۸ هکتار وسعت دارد و از مکان‌های گردشگرپذیر استان گیلان است. وجود درختان توسکا در این تالاب، جلوه‌ای دیدنی به آن بخشیده است. از ویژگی‌های تالاب استیل آستارا این است که درختان این تالاب به علت اینکه ریشه آنها در آب قرار دارد، همواره در پهنای تالاب جا به جا می‌شوند و حرکت می‌کنند. به همین علت، تالاب استیل به تالاب درختان شناور هم معروف است. گفتنی است در گویش تالشی، به این تالاب هستل به معنای آبگیر می گویند.

از سال ۱۳۸۴ تالاب استیل به عنوان یکی از پنج منطقه نمونه گردشگری استان گیلان شناخته شده است.ولی معضل تالاب استیل به مانند بسیاری دیگر از تالاب‌های موجود در داخل استان گیلان و کشور به مانند تالاب انزلی و تالاب کیاکلایه کم آبی می‌باشد که در مورد تالاب استیل استفاده بی رویه از آب این زیستگاه طبیعی برای آبیاری شالیزارهای منطقه آستارا مشکل مهم و اساسی به شمار می‌رود.

در پاییز ۱۳۹۳ اداره کل حفاظت محیط زیست استان گیلان اعلام کردکه: بارش بی سابقه باران ، وسعت تالاب استیل را به مساحت واقعی سه دهه ی گذشته رسانید.

این پناهگاه بین ۱۹/۳۸ تا ۲۸/۳۸ عرض شمالی و ۵۲/۴۸ تا ۵۴/۴۸ طول شرقی و در استان گیلان و میان بخش لوندویل و بخش مرکزی شهرستان آستارا واقع شده است.

پناهگاه حیات وحش امیر لوندویل با مساحتی بالغ بر ۱۰۷۴ هکتار، در موقعیتی قرار دارد که از جنوب به شهر لوندویل و از شمال به شهر آستارا و از شرق به دریای خزر و از غرب به جاده آستارا به لوندویل منتهی می‌شود. این منطقه در سال ۱۳۵۲ به عنوان منطقهٔ حفاظت‌شده اعلام شد و طی مصوبهٔ شمارهٔ ۶۳ مورخ ۲۱/۵/۱۳۵۴ شورای عالی محیط زیست به مجموعهٔ مناطق تحت مدیریت سازمان پیوست. ارتفاع متوسط منطقه ۲۰ متر پایین‌تر از سطح دریاهای آزاد است. پناهگاه حیات وحش لوندویل دارای اقلیم خیلی مرطوب و معتدل با متوسط بارندگی ۱۱۰۰ میلی‌متر و دمای سالانهٔ ۱۵ درجهٔ سانتی‌گراد است.

این منطقه نمونه‌ای منحصر به فرد از باقیماندهٔ جنگل‌های جلگه‌ای هیرکانی است. حدود ۱/۳ منطقه از برکه، آببندان و تالاب‌های مشجر تشکیل شده‌است. از گونه‌های مهم گیاهی می‌توان از نی، لویی، انار وحشی، توسکای قشلاقی، ازگیل، لرگ، لیلکی، تمشک و غیره نام برد. این پناهگاه شامل زیستگاه‌های متنوع آبی و خشکی برای جانوران است. ۱۲۵ گونهٔ جانوری در منطقه شناسایی شده‌است که مهمترین آن‌ها عبارتند از روباه معمولی، گراز، سمورآبی، سیاه کاکل، پری شاه رخ، درن فک، قوی فریاد کش، انواع اردک، حواصیل، گیلانشاه خالدار و درنا.

پستانداران: سمورآبی، گورکن، فوک دریای خزر و شغال.

پرندگان: قوی گنگ, ‌قوی فریادکش, ‌فیلوش, ‌اردک سیاه کاکل,‌ اردک چشم طلایی، باکلان کوچک و بزرگ، عقاب‌ها، کاکائی‌ها، پرستوهای دریایی، آبچلیک‌ها، حواصیل‌ها، سهره‌ها، چرخ‌ریسک‌ها، گیلانشاه خالدار, ‌پری شاهرخ، درنا و قرقاول.

به عنوان مهمترین عوامل تهدید می‌توان از تغییر کاربری اراضی، تعارضات به اراضی حاشیهٔ تالاب، چرای دام، شکار و صید غیر مجاز، تاسیسات جهانگردی و برداشت صدف نام برد.

علاوه بر آبشار اصلی، آبشاری دیگر در ۱۰ متری آن قرار دارد که ۶۵ متر ارتفاع دارد و سرریز آب آن نسبت به آبشار اصلی بیشتر و پر عرض تر است. در بالا دست آبشار بزرگ لاتون، سه حوض بزرگ طبیعی با سه آبشار ۱۰ متری وجود دارد که از زیبایی‌های بی نظیر و منحصربه‌فرد منطقه لاتون است.

فاصله از روستای کوته کومه تا آبشار حدود ۶ کیلومتر است که در مدت طی این مسافت ۳/۵ ساعتی در حدود ۷۵۰ متر ارتفاع زیاد می‌شود.

مسیر صعود آبشار تپه‌هایی جنگلی و بسیار زیباست که در طول مسیر چشمه‌های فراوانی با آبی خنک و نوشیدنی دیده می‌شود. انتهای مسیر نیز دارای پرتگاه‌هایی خطرناک و مرگبار است. آبشار از فاصلهٔ ۵۰۰ متری قابل رویت است.

در مسیر صعود به آبشار لاتون به روستای قدیمی آسیو شوان می‌رسیم که تقریباً خالی از سکنه است. به زبان تالشی، آسیو به معنی آسیاب و شوان به معنی کنار رودخانه می‌باشد.

در حاشیهٔ آبشار یکی از زیباترین جنگل‌های متراکم بکر و دست‌نخوردهٔ گیلان با انبوهی از درختان آلو، به، گلابی، گردو، فندق و سیب وحشی وجود دارد که در ۹ ماه از سال سرسبزی و زیبایی خود را حفظ می‌کند.

از تنوع جانوری اطراف ابشار نیز می‌توان به گرگ، گراز، خرس (نادر)، جوجه تیغی، اسب، گاو، و... اشاره کرد.

این آبشار از دامنه‌های شرق کوه اسپیناس"اسپینه" سرچشمه گرفته و به رودخانهٔ لوندویل که با طول ۱۷ کیلومتر خود نیز از کوه اسپیناس"اسپینه" سرچشمه گرفته سرازیر می‌شود و با شیب تندی به سمت کوته کومه و لوندویل حرکت کرده و در آخر وارد دریای خزر می‌شود.

حجم آب آبشار در فصول مختلف سال متفاوت است ولی در تمام فصول آب دارد.

اسپینه = کوه اسب

همچنن قلعه‌ای اعجاب انگیز بر فراز ابشار واقع شده است که به قلعه "بز" معروف است. متأسفانه هیچ کاوشی روی این قلعه رسوخ ناپذیر انجام نپذیرفته است. که در عکس روبرو قلعه در سمت چپ عکس مشخص است.

فکر تأسیس موزه، پس از زمین لرزهٔ خرداد ۱۳۶۹ خورشیدی، در گیلان که روند تخریب بناهای سنتی را شدت بخشید، شکل گرفت. بخش معماری این موزه، مجموعه‌ای است که قدمت بناهای آن به طور متوسط به ۱۵۰ سال می‌رسد. هدف موزهٔ میراث روستایی گیلان، تنها انتقال بناهای روستایی نیست، بلکه حفظ فرهنگ بومی، فن ساخت و دانش نانوشته‌ای است که در روستاهای گیلان وجود داشته‌است. در این مجموعه، علاوه بر معماری روستایی مناطق مختلف استان، سایر عناصر فرهنگی مربوط به ابزارهای زندگی و کار، خوراک، پوشاک و... هم به نمایش درخواهد آمد.

وب سایت: http://www.gecomuseum.com

از سال ۱۳۷۱ هـ. ش کل مجموعه به سازمان میراث فرهنگی کشور واگذار گردید و سالن مستطیل شکل نسبتاً وسیعی که در جوار برج آرامگاه بود برای احداث موزه تاریخ چای ایران در نظر گرفته شد. این طرح با پیشنهاد، نظارت و اجرای میراث فرهنگی و با غرفه‌بندی و بهره‌گیری از تزیینات سنتی چوبی بسیار زیبا، در دو طبقه پلکانی شکل، در شهریور ماه ۱۳۷۵ هـ. ش به پایان رسید. این مجموعه هم اکنون با داشتن ادوات و وسایل سنتی و تخصصی مربوط به چای و مدارکی مربوط به چگونگی فعالیت‌های پدر چای ایران، همه روزه پذیرای بسیاری از افراد بومی و نیز گردشگران است.

به روایت قدما دانای علی انسانی بود که دارای قابلیت‌های منحصر بفردی از جمله حضور هم‌زمان در دو مکان بوده است که این نکته علاوه بر دانش بالای این فرد در زمان خودش، او را متمایز از دیگران ساخته بود. همچنین در روایات آمده است که هنگامی که راز فارغ از زمان و مکان بودن او توسط سایر افراد کشف شد، دانای علی برای همیشه ناپدید گردید و برخی نیز فوت او را به این واقعه نسبت می‌دهند.

بنای اولیه این آرامگاه در سال 311 قمری احداث شد و پس از آن بارها مورد تجدید بنا و نوسازی قرار گرفت. یکی از دلایل عمده طغیان سفید رود بود که باعث تخریب بنا می شد. بنای کنونی، ساختمانی است زیبا با کاشی‌کاری های رنگارنگ که در سال 1356 خورشیدی بر روی بنای سابق که در اواخر قاجاریه ساخته شده بود، احداث گردید. نمای داخلی و خارجی این بنا با سنگ مرمر و کاشی تزیین یافته، رواق های متعدد، سقف‌های آیینه کاری شده و گنبد
بزرگ و با شکوه آن به این مکان مقدس جلوه ویژه ای بخشیده است.

این بقعه بزرگ‌ترین و مهم‌ترین زیارتگاه در استان گیلان است و به همین خاطر در گویش محلی واژه پیلا آستانه (آستانه بزرگ) در موردش به کار برده می شود.

آستانه مقدسه در وسط بازار قرار دارد و تمام امکانات مورد نیاز گردشگران و زوار در آن وجود دارد. در واقع بازار در فراگرد آن احداث شد و رونق گرفت. در بازار حاشیه حرم عرضه محصولات دستی محلی به خصوص ظروف سفالی و نان محلی از اهمیت زیادی برخوردار است.

او که اولین فرزند خانواده بود، در سن شش سالگی مادرش را از دست داد و پنج روز بعد از فوت مادر، پدرش نیز درگذشت. جد پدری او شیخ محمدتقی معین‌العلما که در سلک علمای روحانی بود، به تربیت وی همت گذاشت. محمد معین ترقیات علمی و معنوی خود را مدیون او می‌دانست. جد مادری او شیخ محمد سعیر نیز از علما و مدرسان علوم قدیمه بود.

او در سال ۱۳۰۴ دوره شش ساله ابتدایی در دبستان اسلامی رشت را ظرف دو سال پایان رساند. دوره اول متوسطه را در دبیرستان نمره ۱ رشت (که بعدها به نام دبیرستان شاهپور خوانده شد) به اتمام رساند و دوره دوم متوسطه را در رشته ادبی در دبیرستان دارالفنون تهران به پایان رساند. در اوان تحصیل در دبیرستان، صرف و نحو عربی و بخشی از علوم قدیمه را نزد پدربزرگش و مرحوم سید مهدی رشت‌آبادی فرا گرفت. در سال ۱۳۱۰ در دانشسرای عالی در رشته ادبیات و فلسفه علوم تربیتی به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۱۳ با نوشتن پایان‌نامه‌ای به زبان فرانسه در مورد شاعر فرانسوی «لوکنت دولیل» در رشته ادبیات و فلسفه به اخذ مدرک کارشناسی نایل شد.

پس از طی دوره شش‌ماهه دانشکده افسری احتیاط، شش ماه اول سال ۱۳۱۴ را به خدمت افسری گذرانید و در مهر ماه آن سال به دبیری دبیرستان شاهپور اهواز منصوب شد. پس از سه ماه، ریاست دانشسرای شبانه‌روزی اهواز را یافت و در عین حال عضویت تحقیق اوقاف و ریاست پیشاهنگی و تربیت بدنی استان ششم به عهده وی بود. در همین ایام به وسیله مکاتبه آموزشگاه روانشناسی بروکسل، که تحت نظر Elmer Knowles روانشناس اداره می‌شد، ر «مزدیسنا و تاثیر آن در ادبیات پارسی» دفاع کرد. پایان‌نامه او با راهنمایی ابراهیم پورداوود با قید «بسیار خوب» پذیرفته شد و محمد معین به عنوان نخستین فارغ‌التحصیل دورهٔ دکتری ادبیات فارسی در ایران شناخته شد. از آن پس به سمت دانشیار و سپس به سمت استاد کرسی «تحقیق در متون ادبی» در دانشکده ادبیات برگزیده شد.در ۱۳۲۱ ازدواج کرد که نتیجه آن ۴ فرزند می‌باشد. از آغاز سال ۱۳۲۵ شمسی که چاپ لغت‌نامه دهخدا طبق قانون، در مجلس شورای ملی آغاز شد، دکتر معین به همکاریعلی‌اکبر دهخدا برگزیده شد. در دی ماه ۱۳۳۴ با موافقت علی‌اکبر دهخدا، سازمان لغتنامه از منزل شخصی دهخدا به مجلس شورای ملی منتقل شد و طبق وصیت نامه دهخدا، دکتر معین به ریاست امور علمی آن سازمان منصوب گردید. در اسفند ۱۳۳۶ سازمان مذکور به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران انتقال یافت و طبق اساسنامه مصوب شورای دانشگاه، ریاست سازمان لغت‌نامه به عهده دکتر محمد معین گذاشته شد. وی این سمت را تا آخرین روزی که دچار سکته گردید به عهده داشت.

در کنار بام سبز طرح تله‌کابین بام سبز لاهیجان به عنوان نخستین تله‌کابین گیلان راه‌اندازی شده‌است. این طرح با هدف توسعه گردشگری ایجاد شده و ظرفیت جابه‌جایی سالانه ۹۶۸ هزار نفر برای آن پیش‌بینی شده‌است. مسیر حرکت تله‌کابین به نحوی طراحی شده که از داخل کابین‌ها نمای زیبایی از شهر و طبیعت چشم‌نواز اطراف دیده می‌شود. نام قدیم این منطقه که هم اکنون به محله ای در لاهیجان اتلاق میگردد کوبیجار است.

طرحی برای اتصال بام سبز به دریای خزر در حال اجرا است.

ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﯾﻦ ﮔﯿﺎه ﺗﺎﻻب اﻧﺰﻟﯽ ﮐﻪ ﺷﻬﺮت ﺟﻬﺎﻧﯽ دارد «ﻻﻟﻪ ﺗﺎﻻﺑﯽ» اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺎﻻب، «ﺗﺎﻻب ﻻﻟﻪ ﻣﺮداﺑﯽ» نیز ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ. این ﮔﯿﺎه دارای ﮔﻠﺒﺮگﻫﺎی ﭘﻬﻦ صورتی است که در داﺧﻞ ﮐﺎﺳﻪ آن ﺗﺨﻤﺪان ﺑﺎ ﭘﺮﭼﻢ ﻫﺎی زرد رﻧﮓ دارد و رﻧﮓ ﺑﺮگﻫﺎ ﺳﻔﯿﺪ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ اﺳﺖ. ﺳﺎﻗﻪاش داﺧﻞ آب و ﺑﺮگ‌هاﯾﺶ ﺑﯿﺮون از آب اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮔﺮوه ﮔﯿﺎﻫﺎن ﺷﻨﺎور ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد.

برخی منابع این بقعه را مدفن شیخ تاج‌الدین ابراهیم ملقب به شیخ زاهد گیلانی از عرفا و دراویش بزرگ و از استادان شیخ صفی‌الدین اردبیلی دانسته‌اند. این بنا دارای یک گنبد هشت ترک فیروزه‌ای بوده و در میان مزارع برنج و چای و جنگل احاطه شده است و از مقاصد گردشگری استان گیلان است.

از مزایای تله کابین احرار لاهیجان می‌توان به این موارد اشاره کرد: نزدیکی به مرکز استان، عدم محدودیت زمانی برای برگشت و ارتفاع مناسب که مناظر زیبایی از استخر لاهیجان و کل شهر را می توان در یک نگاه شاهد بود.

گفته می‌شود این استخر به دستور شاه عباس صفوی احداث شده است و در قسمت جزیره آن برای خود قصری عظیم جهت سکونت  در اوقاتی که به لاهیجان می‌آمده، بنا نهاده بود که در حال حاضر هیچ گونه اثری از آن بنا باقی نمانده است.

ﻫﺮﺧﺎﻧــﻪ از دو ﺑﺨــﺶ زﻣﺴــﺘﺎﻧﯽ و ﺗﺎﺑﺴــﺘﺎﻧﯽ ﺷــﮑﻞ ﯾﺎﻓﺘــﻪ اﺳــﺖ. ﺧﺎﻧــﻪﻫــﺎ دارای ﭘﻨﺠــﺮهﻫــﺎی ﻣﺸــﺒﮏ  ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐـﻪ ﺟﻠـﻮه وﯾـﮋه ای دارد و ﮔﻮﯾـﺎی ﻋﻤـﻖ ﻫﻨـﺮ ﺻـﻨﺎﯾﻊ ﭼـﻮب در اﯾــﻦ دﯾــﺎر اﺳــﺖ. ﺑــﻪ دﻟﯿــﻞ اﻫﻤﯿــﺖ و ارزش ﺑﺎﻓــﺖ ﺳــﻨﺘﯽ و ﻣﻌﻤــﺎری وﯾﮋه ﻣﺎﺳﻮﻟﻪ، اﯾـﻦ ﺷـﻬﺮک ﺑـﻪ عنوان ﯾـﮏ اﺛـﺮ ﻣﻠـﯽ در فهرست آﺛـﺎر ﻣﻠﯽ اﯾﺮان به ﺛﺒﺖ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ.

این قلعه با ۲٫۶ هکتار مساحت بر فراز ارتفاعات روستای رودخان قرار دارد. دیوار قلعه ۱۵۰۰ متر طول دارد و در آن ۶۵ برج و بارو قرار گرفته شده است.

قلعه رودخان در ارتفاعی بین ۶۶۵ تا ۷۱۵ متر از سطح دریا واقع شده و در کنار آن رودخانه‌ای با همین نام جاری است.

این دژ با ارزش تاریخی که دارد بنابر ساختار، معماری و ویژگی‌های استراتژیکی و رزمی، در ۳۰ امرداد ۱۳۵۴ خورشیدی، به شماره ۳/۱۵۴۹ در فهرست آثار تاریخی و ملی ماندگار شد.

قلعه رودخان از دو بخش ارگ (محل زندگی حاکم و حرم‌سرای وی) و قورخانه (محل فعالیت‌های نظامی و زندگی سربازان) تشکیل شده است. ارگ در قسمت غربی این بنا در دو طبقه واقع شده و جنس آن از آجر است. قراول‌خانه‌ها در قسمت شرقی در دو طبقه با نورگیرها و روزنه‌های متعدد بر اطراف مسلط است. چشمه‌ای نیز میان قلعه و گودترین محل آن وجود دارد.

بخش شرقی قلعه شامل دوازده ورودی، زندان، در اضطراری، حمام و آبریزگاه است. بخش غربی دوازده ورودی دارد و دیگر قسمت‌های آن عبارتند از چشمه، حوض، آب‌انبار، سردخانه، حمام، آبریزگاه شاه‌نشین و چند واحد مسکونی که با برج و بارو محصور شده‌اند. ۴۰ برج دیده‌بانی دور تا دور قلعه را احاطه کرده که اتاق‌های هشت ضلعی آن با طاق‌های گنبدی پوشانده شده است. دور تا دور دیوارها و برج‌ها روزنه‌هایی شیب‌دار دیده می‌شود که برای ریختن مواد مذاب و تیراندازی تعبیه شده‌اند.

لازم به ذکر است که در طول تاریخ قلعه، هیچ‌گاه دشمنی به آن نفوذ نکرده و نتوانسته آن را فتح کند.